Η 8η του Μάρτη είναι μέρα σύμβολο. Είναι μέρα που θυμίζει τιμημένους και γεμάτους θυσίες αγώνες για την καταξίωση και την πρόοδο της γυναίκας, για την καταξίωση και την πρόοδο της ανθρωπότητας. Γιατί η ανθρωπότητα δεν πρόκειται ποτέ να φτάσει σε εκείνο το ποθούμενο επίπεδο πολιτισμού και δημοκρατίας, αν πρώτα δεν εξαλείψει στην πράξη κάθε μορφή καταπίεσης, κάθε μορφή διάκρισης και προκατάληψης σε βάρος της γυναίκας.
O 20ός αιώνας υπήρξε ο αιώνας των κοσμογονικών αλλαγών για τη «γυναικεία υπόθεση». Οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου και πρωταγωνίστησαν στη σεξουαλική απελευθέρωση. Βρέθηκαν στα μεγαλύτερα αξιώματα, αλλά πλήρωσαν και το βαρύ τίμημα της παγκοσμιοποίησης. Οι γυναίκες όμως ποτέ δεν έπαψαν να αγωνίζονται και ούτε θα το κάνουν. Κάθε 8η του Μάρτη η σκέψη τρέχει στις πρωτοπόρες αγωνίστριες των υφαντουργείων της Νέας Υόρκης, που το 1857 ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας καλύτερους όρους εργασίας, καλύτερο μεροκάματο.
Κάθε 8η του Μάρτη η σκέψη τρέχει σε όλες τις αγωνίστριες της ζωής, στις μάνες, τις κόρες, τις αδελφές. Στις γυναίκες που αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν αστείρευτη πηγή έμπνευσης και δημιουργίας και που με το χαμόγελό τους συνεχίζουν να υπενθυμίζουν ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο…
«Χαμόγελο γυναίκας»
Χαμογέλα γυναίκα
να χαμογελάς πάντα στη ζωή
ακόμα κι αν αυτή δε σου χαμογελάει
χαμογέλα στους χαμένους έρωτες
χαμογέλα στους πόνους σου, χαμογέλα παντού.
Το δικό σου χαμόγελο θα είναι:
Φως στο δρόμο σου
φάρος για τους χαμένους ταξιδευτές.
Το χαμόγελό σου θα είναι:
Ενα μητρικό φιλί
ένα καρδιοχτύπι για τους αγαπημένους σου
μια αχτίνα του ήλιου για όλους.
Alda Merini